Abdulfatah Abdulkadir
Djembé is het rustoordje van de studenten van onze faculteit, met gezichten die snel herkenbaar zullen worden. Zuchten over de laatste tentamens en vakken, kijken naar welke docenten leuk zijn, openbaringen over het leven. Het gebeurt er allemaal in het overvolle hokje, waar de meningen en individualiteiten zoals stromingen van de oceaan bij elkaar komen, kletsen en nieuwe delen vormen van onszelf die wij de toekomst in zullen dragen. Heftige discussies over het eurovisie songfestival, gender, het klimaat, waar komt Joppiesaus vandaan, en het bestaan zelf (volgens mij is joppiesaus een integraal deel van existentialiteit, maar dat is een onderwerp voor een van de cuco activitieten). In de liminale fase van volwassenwording heeft Djembé iets gevormd wat mij mijn leven bij zal blijven.
